ՀԱՅԱՍՏԱՆՆ ԱԶԱՏԱԳՐԵՆՔ ԶԱՎԹԻՉՆԵՐԻՑ

Որքան մոտենում են նախագահական ընտրությունները, այնքան ավելի շատ քաղաքական  ուժերի  ու նախագահական թեկնածուների կողմից են հնչում միասնական ծրագրով  կամ միասնական թեկնածուով հանդես գալու անհնարինության մասին ,,իրատեսական,, կանխատեսումներ:  Անկասկած, բոլորն էլ ճիշտ են, եթե նրանցից  յուրաքանչյուրն ունի միայն իրեն հայտնի նպատակներ կամ դրանք նույնանում են գործող իշխանական համակարգի պահապանների նպատակների հետ :  Ստորեւ ներկայացվող ծրագրային փաստաթուղթը շրջանառության մեջ է դրվել դեռեւս 2005 թվականից ։ այս տարվա օգոստոսի 1-ից :

***

ՄԻԱՍՆԱԿԱՆ   ԾՐԱԳԻՐ  /դրույթներ/  ՄԻԱՍՆԱԿԱՆ  ԹԵԿՆԱԾՈՒԻ  ՀԱՄԱՐ

1,  Սահմանադիր Ժողովի հրավիրումով ընդունել նոր, ազգային Սահմանադրություն: Ի գիտություն ընդունել,  որ`

   ա. Սահմանադրությունը չի կարող լինել ազգային, եթե այն կազմողները անտեղյակ լինեն  ,,Կանոնագիրք Հայոցի,, ,Մխիթար Գոշի և Սմբատ Սպարապետի  ,,Դատաստանագրքերի,, , Շահամիրյանների ,,Որոգայթ փառացի,,  և Արևմտահայոց Ազգային Սահմանադրության հիմնարար դրույթներին, սկզբունքներին ու գաղափարներին.

   բ. Սահմանադրության մեջ սահմանված-ամրագրված պետք է լինեն նաև`

   - Հայաստան եւ հայ հասկացությունները.

   - Հայոց պետականության իմաստը եւ նպատակը.

   - Հայաստանը իրենց հայրենիք համարող այլալեզու, այլադավան ժողովուրդների ազգային ինքնության պահպանումն ու նրանց մշակույթի զարգացումը երաշխավորելու Հայաստանի Հանրապետության հանձնառությունը:

  2,  Մշակել Ազգային անվտանգության նոր հայեցակարգ, որում որպես առաջնային ռազմավարություններ հռչակվեն`

   ա. տնտեսության զարգացումը  բոլոր մարզերում, բնակչության համաչափ տեղաբաշխումը երկրում, միջին մեծության 3-4 քաղաքների ստեղծումը Հայաստանի հարավում, հյուսիսում եւ արեւելքում.

   բ.  Հայաստանի տարածքային ամբողջականության հետևողական վերականգնումը` երկրի արտաքին քաղաքականությունը, դիվանագիտական գործունեությունը համապատասխանեցնելով այդ նպատակին.

   գ.   հայրենադարձության գործընթացի վերսկսումը և դրա շարունակականության ապահովումը:

Այս ռազմավարությունները  իրագործելու նախապայմաններ համարել`

    -տնտեսական և գաղափարախոսական-քաղաքական լիակատար ինքնուրույնությունը.

    -կրթամշակութային ազգային քաղաքականության որդեգրումը.

    -պաշտպանական սեփական համակարգի  առկայությունը և գերակայությունը պաշտպանական այլ կառույցների նկատմամբ:

   Այս,  ինչպես նաեւ ազգային անվտանգության հայեցակարգի այլ դրույթները կյանքի կոչելու համար որոշիչ դարձնել պետության դերակատարությունը՝

    -պետական գործուն վերահսկողություն սահմանելով համապետական, համահայկական նշանակության հոգևոր, մտավոր և նյութական ամբողջ ունեցվածքի տնօրինության, բնության պահպանության և բնական պաշարների օգտագործման նկատմամբ.

    - ազգայնացնելով - պետական սեփականություն դարձնելով բովանդակ ժողովրդին եւ նաև գալիք սերունդներին պատկանող նյութական հարստություններն ու հոգևոր ժառանգությունը:

   3,  Լուծարել նախագահական համակարգը եւ Հայաստանը հռչակել խորհրդարանական հանրապետություն:

18.10.2012 թ. - Երեւան

շարունակելի